Pałka wąskolistna

łac. Typha angustifolia

Indeks jadalności
Indeks medyczny
Identyfikacja	bardzo łatwa
Częstotliwość	bardzo częsta

Zasięg ogólnokrajowy

Jadalna część	Okres zbioru
Nasiona	IX-XI
Łodygi	IV-VI
Kwiatostany	VI
Korzenie	IX-V

Orientacyjny czas zbioru

Cała roślina jest jadalna na surowo lub po obróbce termicznej. Wykorzystuje się korzenie, kwiatostany (także pyłek kwiatowy), młode pędy, łodygi, nasiona oraz liście [1]. Roślina bardzo często polecana jako survivalowy pokarm ze względu na znaczą zawartość skrobi w korzeniach (30-46%) oraz białka (6-8%) [4]. Roślina może akumulować toksyny z otoczenia, dlatego nie należy jej zbierać z zanieczyszczonych zbiorników wodnych [2].

Więcej informacji zawarłem w artykule o pałce szerokolistnej, bowiem rośliny te można identycznie wykorzystywać.

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

KUP E-BOOK

Próba smaku:

Kwiatostany smakują podobnie do kukurydzy. Młode pędy jak seler przemieszany z ziemniakami, natomiast kłącza ze względu na obecność skrobi są nieco podobne do ziemniaków.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Roślina posiada wysokie i spłaszczone (walcowate) łodygi, zakończone bardzo charakterystyczną pałką. Większość liści jest odziomkowych (zatem nie wyrastają głównie z łodygi jak u np. trzciny). W porównaniu z pałką szerokolistną, pałka wąskolistna ma mniejsze liście. Jako że roślina jest bardzo podobna, a nie posiadam szczegółowego porównania liści, zapraszam do galerii w artykule – pałka szerokolistna.

Wskazówka występowania:

Pałka występuje wyłącznie na brzegach zbiorników wodnych oraz na terenach podmokłych.

Z czym można pomylić?

Można ją pomylić z innymi gatunkami pałki, trzciną pospolitą oraz oczeretem jeziornym (zdjęcie w artykule trzcina pospolita), które także są jadalne [4].

Pałka szerokolistna (łac. Typha latifolia) – posiada szersze liście oraz łodygi.

Pałka drobna (łac. Typha minima) – rzadszy i o wiele mniejszy gatunek, zdjęcie dostępne w artykule pałka szerokolistna.

Trzcina pospolita (łac. Phragmites australis) – roślina posiada inne kwiatostany, a dodatkowo liście wyrastają głównie z jej okrągłej łodygi. Gatunek opisany w atlasie.

Oczeret jeziorny (łac. Schoenoplectus lacustris) – inne kwiatostany, oraz okrągła (zatem nie spłaszczona jak u pałki) łodyga. Zdjęcie w artykule trzcina pospolita.

Właściwości medyczne:

Roślina posiada podobne właściwości co opisywana pałka szerokolistna [5].

Film:

Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Poradnik Chwastożercy” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. Łukasz Łuczaj: Dzikie Rośliny Jadalne, Chemigrafia Krosno, Krosno 2004.
2. Sergei Boutenko: Wild Edibles, A Practical Guide to Foraging, with Easy Identification of 60 Edible Plants and 67 Recipes, North Atlatnic Books, Berkeley, 2013
3. Samuel Thayer: The Forager’s Harvest: A Guide to Identifying, Harvesting, and Preparing Edible Wild Plants, FORAGERS HARVEST PR, 2006.
4. Łukasz Łuczaj: Dzika Kuchnia, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 2013.
5. Jurgen Guthmann, Roland Spiegelberger, Steffen Guido Fleischhauer: Jadalne rośliny dziko rosnące, Vital, Wydanie III, Białystok, 2020.